Hemiplegia - przyczyny, objawy i rehabilitacja

Hemiplegia, czyli porażenie połowicze to upośledzenie wykonywania ruchów dowolnych kończyn po lewej lub prawej stronie ciała. przyczyną hemiplegii jest uszkodzenie drogi koro-rdzeniowej w mózgu. Częściej hemiplegia występuje w kończynach górnych. Niedowład występuje po przeciwnej stronie do uszkodzenia, wynika to ze skrzyżowania dróg korowo-rdzeniowych. Hemiplegia najczęściej występuje w wyniku zawału mózgu, krwotoku do jamy czaszki, udaru mózgu lub jest objawem guza mózgu. Objawy hemiplegii mogą występować także w przebiegu stwardnienia rozsianego, ropniu czy wielu innych niż wymienione urazach mózgu. Rehabilitacja osoby cierpiącej na hemiplegię jest dostosowana indywidualnie do każdego chorego. To lekarz prowadzący leczenie określa jaki rodzaj ćwiczeń oraz liczbę ruchów, jaką chory powinnien wykonywać w ciągu dnia. Podstawowym etapem programu rehabilitacji powinna być nauka chodzenia. Rehabilitację osoby z porażeniem połowiczym można podzielić na 3 etapy :

1) W pierwszym etapie zwiększa się ilość ruchów biernych kończyn, następnie zmianę ułożenia i obracania się chorego, ruchy bierne i bierno-czynne, najpierw w pozycji leżącej, a w miarę postępującej poprawy i siadania, ćwiczenia bierno-czynne i czynne, wspomagane w pozycji siedzącej i stojącej;
2) Kolejny etap to włączenie ruchów czynnych w zawieszeniu, następnie ćwiczenia oporowe (siłowe) i koordynacyjne oraz naukę chodzenia.
3) Trzeci i ostatni etap to usprawniania kończyny górnej przez ćwiczenia manipulacyjne i czynności związane z samoobsługą.

Podczas rehabilitacji ważne jest aby wytłumaczyć choremu, że tylko powolna i codzienna rehabilitacja pomoże mu przywrócić całkowitą lub częściową sprawność. Nie należy także przejmować się tym, że jedna kończyna szybciej odzyskuje sprawność niż druga. Zazwyczaj znacznie szybciej usprawnia się kończyny dolne, ponieważ ruchy umożliwiające chodzenie powracają dość szybko.Większość zabiegów i ćwiczeń powinno trwać przez 1-2 lata a czasem dłużej. Wymaga to silnej motywacji ze strony samego chorego oraz wsparcia ze strony rodziny, która powinna zwracać uwagę nawet na najmniejsze postępy rehabilitacji tak aby zachęcić chorego do dalszej rehabilitacji.Jednak nie każdy chory może podjąć leczenie rehabilitacyjne. Należy je ograniczyć lub wyłączyć trwale albo czasowo u chorych, u których niedowład ma charakter przejściowy lub postępujący i wymagający leczenia chirurgicznego oraz tych, u których porażenie jest powikłane chorobą nerek lub zaburzeniami psychicznymi.

Zobacz więcej >>